In de beginjaren ’70 was in de woning- laagbouw en industrie het bouwen van goede steigers nog volop in beweging. In de woningbouw kwam je soms nog volledige houten steigers tegen, in de industrie een mix van aluminium – hout en staal.
Schopplanken werden weinig tot niet gebruikt, en ja dan viel er wel eens iets of iemand naar beneden…
Wel was de bouw destijds (beter) opgeruimd en netjes dankzij de vele oppermannen en bouwopruimers. Mannen welke meestal de zwaarste en smerigste werkzaamheden uitvoerden. Hierdoor werd met name struikelgevaar ondervangen.
Voor gehoorbescherming was er ook nog erg weinig te krijgen. Voor oogbescherming een min of meer standaard bril met zijkapjes. Meestal gebruikte je daarvoor de veiligheidsbril van de Ambachtschool. Werkschoenen met stalen neusen werden in die tijd al wat meer gemeengoed, net als werkhandschoenen en overalls.
En een veiligheidshelm? Die zag je zo goed als niet, en mocht toevallig iemand een (aluminium) helm op hebben dan werd de betreffende persoon nog net niet voor gek verklaard. Je moest gewoon goed uitkijken en je kop niet stoten!
Asbest werd nog volop verwerkt.. Loodgieters gebruikten meestal asbest voor het afschermen van brandbare oppervlakken – en verwerkten de asbestplaten met de hand en zonder adembescherming, en timmerlieden verwerkten ook nog met grote regelmaat asbesthoudende materialen.
Als lasser had je destijds nog geen brandvertragende kleding- dit was destijds waarschijnlijk alleen beschikbaar bij de brandweer. Laat staan dat er afzuiging was voor de vrijkomende lasdampen. Alles wat je daarover had opgestoken op de Ambachtschool bleek in de praktijk nog nauwelijks voor te komen.
Valbeveiliging kende men wel, maar dan uit natuurfilms over het beklimmen van bergen, werken in hoge bomen, of bij het beklimmen van telefoonpalen of kerktorens.
Laat staan dat er enige vorm van valbeveiliging werd gebruikt tijdens sloopwerkzaamheden (zie foto hiernaast uit 1972)
Werken op hoogte was alleen weggelegd voor ‘onbevreesde evenwichtskunstenaars’ welke min of meer verantwoordelijk waren voor hun eigen veiligheid.
En in 2020? Er is in de afgelopen 50 jaar gelukkig heel erg veel verbeterd dankzij o.a. vernieuwde ARBO wetgeving en regelmatige voorlichting. Met name in de productiebedrijven is het heel erg goed gegaan.
Wat echter wel jammer is, is de indruk dat er een omgekeerde beweging gaande is. Steeds vaker zie je de “onkwetsbaren” wet- en regelgeving met handen en voeten treden door hun werkzaamheden zonder, of met zo weinig als mogelijk PBM, uit te voeren, bewust wetende de mogelijke persoonlijke en maatschappelijke gevolgen op de koop toe te nemen.
0 reacties