De wet- en regelgeving voor het grootschalig gebruik van staalslakken – een restproduct van staalproductie – schiet tekort. Het gebruik is schadelijk voor mens en milieu en nodigt volgens experts ook uit tot ‘illegale en duistere praktijken’.

Door het gebruik van het restproduct in onder andere wegenbouw spoelen er veel meer giftige zware metalen uit richting het grondwater dan altijd werd gedacht. Dat blijkt uit onderzoek van het RIVM in opdracht van de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT). Dat komt onder meer, omdat er veel meer gebruikt wordt dan waar rekening is gehouden in de regelgeving.

Staalslakken?

Staalslakken zijn een restproduct uit de staalindustrie – in Nederland voornamelijk afkomstig van Tata Steel. Ze zien eruit als een soort grote grijze stenen en worden gebruikt voor onder andere het bouwen van wegen en geluidswallen. Daarmee wordt het afval gerecycled

Het gebruik van staalslakken wordt volgens de ILT zelfs aangemoedigd. Aannemers krijgen volgens de inspectie namelijk geld toe voor het gebruik van staalslakken, terwijl een alternatief voor staalslakken (zand of grind) gewoon geld kost. Daardoor wordt er soms meer gebruikt dan nodig.

Het probleem

En dan het probleem: als deze staalslakken in contact komen water, bijvoorbeeld regen of grondwater, komen ‘vrijwel alle denkbare metalen’ vrij, blijkt uit de studie van het RIVM. En dat heeft schadelijke gevolgen voor mens en milieu. Het kan vissterfte en afsterven van water- en bodemleven tot gevolg hebben.

Daarbij vermoedt het RIVM dat staalslakken de oorzaak zijn van klachten bij omwonenden, zoals bloedneuzen, brandwonden en irritatie van de huid. De huidige regelgeving kan volgens de ILT de risico’s niet inperken, omdat deze is opgesteld terwijl de gevaren niet bekend waren. De schadelijke effecten vinden ook over een lange periode plaats.

Meer lezen & zien? Zie dan ook op 1 vandaag

 

 

Ontdek meer van Arbostart.nl

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder