Bijna 1 op de 10 mensen hebben last van (onbekende) geluidsintolerantie
Geluidsintolerantie zijn geluiden die, behalve de persoon die er aan lijdt, door anderen nauwelijks worden opgemerkt. Het kan bijvoorbeeld het geroezemoes in een restaurant zijn, het geritsel van een krant of het klikken op een toetsenbord.
– Maar zelfs relatief lage geluiden zoals de airconditioning in een kantoor, iemands adem of wanneer iemand op voedsel kauwt, kunnen als storend of zelfs pijnlijk worden ervaren voor mensen met een lichte intolerantie, zegt Johan Paulin.
Hij is onderzoeker psychologie aan de Universiteit van Umeå en heeft onderzocht hoe de zogenaamde geluidsintolerantie, ook wel hyperacusie genoemd, mensen beïnvloedt in hun dagelijks leven en werk. Hoewel bijna één op de tien Zweden aan zogenaamde hyperacusie lijdt, is de ziekte bij de overgrote meerderheid relatief onbekend.
– Het is een ziekte die gemakkelijk tussen wal en schip belandt omdat een audiologisch onderzoek niet altijd fysieke schade aan het gehoororgaan aantoont. Dit maakt de oorzaak van de problemen diffuser en moeilijker te behandelen, zegt Johan Paulin.
Het is niet ongebruikelijk dat mensen met een intolerantie ook andere aandoeningen hebben, zoals gehoorverlies, vermoeidheidssyndroom of tinnitus.
– Het risico bestaat dat geluidsintolerantie wordt gezien als neveneffect bij “KNO aandoeningen aan het hoofd”, zegt Johan Paulin.
Hij wijst erop dat je ook niet mag vergeten dat de definitie van geluidsintolerantie gebaseerd is op het feit dat je problemen hebt met iets waar de meeste anderen geen last van hebben.
– Hierdoor zullen veel mensen dralen om zich te laten onderzoeken; deels omdat je niet hulpeloos wilt overkomen, en deels omdat je niet zeker weet of je daadwerkelijk de juiste zorg nodig hebt of kunt vinden.
In veel gevallen is kennis van geluidsintolerantie bij psychologen, artsen, werkgevers en arbeidsgeneeskundigen onvoldoende aanwezig.
– Het is belangrijk dat zij zich ervan bewust zijn dat niet alle werknemers in hetzelfde stramien passen en mogelijk andere behoeften hebben dan de meerderheid, maar men met de juiste hulp en ondersteuning goed kunnen werken op de werkplek. Dit is duidelijk bij mensen met neuropsychiatrische functiestoornissen zoals ADHD en Asperger’s, maar geldt eveneens voor mensen met geluidsintolerantie. Het zou voor zowel werkgevers als werknemers gunstig zijn als de kennis van geluidsintolerantie voldoende is en dat er actieplannen zijn voor maatregelen die praktisch werken.
Verhoogde kennis van geluidsintolerantie is, stelt Johan Paulin, een voorwaarde voor het bewerkstelligen van veranderingen op de werkplekken.
– Men zegt meestal dat “een gewaarschuwd mens telt voor twee”, en in dit geval is het nodig om op de hoogte te zijn van de problemen van deze groep om ervoor te zorgen dat werkplekken voor iedereen toegankelijk zijn. In deze gevallen gaat het er bijvoorbeeld meer om ervoor te zorgen dat er stille werkplekken zijn waar je ongestoord kunt werken en herstellen.
0 reacties