De vraag is of het recht op zaken als veiligheid, gezondheid, welzijn en een redelijk leven niet zwaarder moeten wegen, ook als dat niet tot een extra plus op de balans leidt…..
Iedereen die zich begeeft in de wereld van gezondheid en veiligheid op het werk zal al snel een uitdrukking tegenkomen welke bijna een mantra is geworden. Het maakt niet uit of je een veiligheidskundige bent, een werknemer, manager, directeur of onderzoeker. Namelijk:
Een goede werkomgeving levert geld.
Het is een mooie gedachte. Het is ook een uitspraak die veel gebruikt wordt door iedereen die zich dagelijks inzet voor verbetering. Het argument is dat investeren in de werkomgeving loont, ook al kost het in eerste instantie geld.
Zelf heb ik altijd het gevoel gehad dat hier iets niet klopte. Niet in de laatste plaats omdat ik van een ander mantra houd, namelijk: als het te mooi klinkt om waar te zijn, is het dat waarschijnlijk ook.
Het heeft ook te maken met het feit dat het een beetje moeilijk is om al die voorbeelden uit te leggen van werkplekken waar het woord ‘werkomgeving’ meestal een slechte grap is.
Hoe zit het bijvoorbeeld met de restaurants waar afwassers en koks zonder papieren in de kelder slapen?
Of de bouwplaatsen waar laagbetaalde gastarbeiders op daken balanceren zonder relingen of andere veiligheidsvoorzieningen?
Of, in de zorg, waar de personeelsbezetting tot in het absurde is teruggebracht?
Zijn de werkgevers daar dom? Beseffen ze niet hoeveel geld er te verdienen valt met een goede werkomgeving? Nee, er klopt hier iets niet.
Enerzijds zijn er veel studies die aantonen dat inspanningen om de werkomgeving te verbeteren economische voordelen opleveren.
Het ziekteverzuim daalt, de productiviteit stijgt, het personeelsverloop daalt. Dit zijn natuurlijk zaken die geld opleveren voor het bedrijf.
Maar aan de andere kant is het duidelijk dat er grenzen zijn aan de kosten van gezondheids- en veiligheidsinitiatieven.
Dit geldt met name wanneer het personeelsbestand moet worden uitgebreid, maar ook wanneer bijvoorbeeld een verbouwing tot minder lawaai zou leiden of een investering in nieuwe machines het werk minder vermoeiend zou moeten maken.
Elke dag worden de baten afgewogen tegen de kosten wanneer het gaat over gezondheid en veiligheid op de werkplek.
Bovendien lijkt het pijnlijk duidelijk dat het aanbod van mensen die werk zoeken een belangrijke rol speelt. Als u een bedrijf leidt waar het moeilijk is om gekwalificeerde werknemers te vinden, doet u er goed aan een goede werkomgeving te bieden.
Anders zijn de stoelen/ werkplekken snel onderbezet. De enige uitzondering is als je een politicus bent en het belangrijker vindt om meer administrateurs voor het vastleggen van vaak niet ter zake doende gegevens te hebben, dan ervaren verpleegkundigen – maar dat is een ander verhaal.
Als je daarentegen een bedrijf begint waar het werk wordt gedaan door zwartwerkers – of werknemers zonder papieren, of mensen die alles accepteren om een baan te krijgen – is de stelling dat een goede werkomgeving loont niet zo eenduidig. Als iemand versleten is of ziek wordt, staan er nieuwe werkzoekenden in de rij.
Uiteindelijk is het de vraag of er geen andere en betere argumenten zijn voor een goede werkomgeving.
Nogmaals : De vraag is of het recht op zaken als veiligheid, gezondheid, welzijn en een redelijk leven niet zwaarder moeten wegen, ook als dat niet tot een extra plus op de balans leidt…..
Text: Jonas Fogelqvist, vertaald uit het Zweeds door: Henk Stuiver
0 reacties