Is er Rechtspraak nodig bij een Arbeidsongeval? De Werkgever moet ALTIJD zorgen voor de juiste verslaglegging

Wat is er gebeurd?
De betrokken werkgever heeft verzuimd om het arbeidsongeval op een juiste manier vast te leggen, zie de argumentatie van de kantonrechter.

Volgens [gedaagde sub 1] is zij door het late klagen van [eiser] op onredelijke wijze in haar belangen geschaad. Door het lange tijdsverloop is zij evident benadeeld en belemmerd in haar mogelijkheden om onderzoek te doen en bewijs te verzamelen. Zij wijst erop dat zij geen onderzoek ter plaatse meer kan doen, omdat de locatie waar het ongeval is gebeurd inmiddels niet meer bij haar in gebruik is.

De kantonrechter is het hier niet mee eens. Als goed werkgever/inlener had het op de weg van [gedaagde sub 1] gelegen direct een deugdelijk onderzoek naar de toedracht te doen en bewijsmateriaal veilig te stellen, al was het alleen al om te kunnen voldoen aan haar verplichting van artikel 9 Arbeidsomstandighedenwet om arbeidsongevallen met blijvend letsel of ziekenhuisopname aan de Arbeidsinspectie te melden.

Dit heeft [gedaagde sub 1] niet, of in ieder geval onvoldoende, gedaan. [gedaagde sub 1] heeft weliswaar een meldingsformulier laten opmaken, maar dit is verre van volledig ingevuld:

– de toedracht is uitermate summier omschreven;
– het is niet duidelijk van wie die omschrijving afkomstig is (de leidinggevende, de melder, de in het formulier genoemde getuige, (iemand anders?)
– het is niet duidelijk wat bedoeld is met “Advies wat ik gegeven heb sloeg hij in de wind”, omdat niet is vermeld waaruit dat advies bestond
– er is niet aangekruist of er sprake was van letsel of schade
– bij “Aard letselschade” is niets ingevuld
– er is niet aangegeven of opname in het ziekenhuis heeft plaatsgevonden of niet
– er is niet aangegeven of het ongeval bij de Arbeidsinspectie is gemeld of niet
– er is aangekruist als oorzaak “Onoplettendheid van derden (ingeleend personeel)” zonder dat dit is toegelicht
– bij “Handtekening slachtoffer” is geen handtekening geplaatst. Hieruit leidt de kantonrechter af dat de stelling van [eiser] dat hij niet bij de opstelling van het meldingsformulier is betrokken juist is.

De kantonrechter merkt verder nog op dat als het voor [gedaagde sub 1] niet direct duidelijk was of sprake was van blijvend letsel en/of ziekenhuisopname, het op haar weg had gelegen hierover contact te houden met het uitzendbureau (welk contact er volgens [eiser] wél is geweest, maar volgens [gedaagde sub 1] zelf niet).

Als zij dit zou hebben gedaan moet aangenomen worden dat zij dan op de hoogte zou zijn geraakt van het feit dat (uiteindelijk) wél sprake was van blijvend letsel en ziekenhuisopname. Zij had dan het ongeval alsnog moeten melden bij de Arbeidsinspectie. Aangenomen moet worden dat in dat geval een onderzoek door de Arbeidsinspectie zou zijn ingesteld, en dat in dat geval de toedracht voldoende duidelijk zou zijn vastgelegd.

3.0 De beslissing

De kantonrechter:

3.1 verklaart voor recht dat [gedaagde sub 1] aansprakelijk is voor de schade die [eiser] lijdt door het arbeidsongeval dat hem op 16 juni 2011 is overkomen;

3.2 wijst het verzoek tegen NN af;

3.3 begroot de kosten van dit deelgeschil op € 6.365,74 en veroordeelt [gedaagde sub 1] tot betaling daarvan aan [eiser] ;

3.4 veroordeelt [eiser] in de kosten van deze procedure aan de kant van NN begroot op € 543,00.

3.5 wijst het meer of anders verzochte af.

Deze beschikking is gegeven door mr. P. Krepel en is in het openbaar uitgesproken op 22 januari 2020.

Wil je de gehele tekst lezen? Volg dan deze link


0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder